Afgelopen jaar, toen ik startte met het ontwikkelen van een leertraject over ouderenzorg, kreeg ik het boek van Atul Gawande “The Checklist Manifesto” te leen. Atul beschrijft hierin hoe verschillende sectoren, zeker in stressvolle situaties, profijt hebben van het gebruik van checklists. Checklists helpen professionals in dat geval stap voor stap door zo’n complexe procedure heen. In navolging van de luchtvaart, laat Atul zien dat checklists ook in de zorg veelgemaakte fouten soms met 45% kunnen verminderen.
The Checklist Manifesto gaat echter niet alleen over checklists, maar over een grotere vraag die voor ons allen in deze moderne wereld geldt: hoe kunnen we als professionals omgaan met het steeds complexer worden van onze wereld en daarmee ook onze verantwoordelijkheid? Kunnen we dat, ondanks bijscholing, wel bijbenen? En, kunnen we ooit nog ergens echt goed in zijn? Of lopen we altijd achter de feiten aan? In zijn Ted talk stelt Atul deze vragen opnieuw. Artsen zijn inmiddels in staat hypercomplexe operaties uit te voeren, maar verliezen ze daarmee niet hun belangrijkste focus, namelijk de mens als geheel te zien en te genezen?