Vorige week werd Ben Tiggelaar geïnterviewd door Coen Verbraak in het mooie radioprogramma Kunststof. Een uitzending waarvan ik dacht er eventjes naar te luisteren, maar waarbij ik uiteindelijk de volle 53 minuten geboeid bleef.
Ben sprak over werkgeluk en hoe je dat als organisatie positief kan beïnvloeden. Werkgeluk, het klinkt groots, maar opvallend genoeg zijn het kleine banale dingen die de grootste impact blijken te hebben.
Essentieel is sociale acceptatie of zoals Ben het vertaalt ‘dat mensen op je zitten te wachten op je werk’. Onderzoek bij een groot bedrijf, waar een aantal toppers vrij snel vertrokken, toonde aan dat sociale acceptatie in kleine dingen terugkomt.
Uit gesprekken bleek dat iemand zijn eerste week tweemaal voor een parkeergarage had gestaan, niet werd toegelaten door de portier omdat hij, zoals hij door zijn speakertje meldde “niet op de lijst stond”. Om vervolgens, aangestaard door een rij van wachtende autorijdende collega’s, weer achteruit omhoog de parkeergarage uit moest manoeuvreren.
Conclusie: zorg dat mensen zich welkom voelen en een fijn ‘onboardig proces’ doormaken hun eerste weken. Een conclusie die mooi aansloot bij het onderzoek dat ik in 2010 over werkgeluk uitvoerde, waarin ik ontdekte hoeveel een werkrelatie en liefdesrelatie eigenlijk gemeen hebben.
Werkgeluk lijkt al met al een hot topic. Ben Tiggelaar schreef er een essay over voor de maand van de spiritualiteit. Filosoof Alain de Botton spreekt vanuit de School of Life op 13 april in de (waarschijnlijk wederom razendsnel uitverkochte) Westerkerk ook over dit thema. En Laszio Bock, HR manager bij Google, geeft 21 mei op de UVA een kijkje in de wijze waarop medewerkers het best tot hun recht komen.